Μιλώντας στα παιδιά για το Σεισμό .........
Μέρος Α'
Επιστημονικό Άρθρο : Παναγιώτα Βασιλοπούλου : Αστυνομικός & Δικαστικός Ρεπόρτερ στην Εγκληματολογία. Με σπουδές στη Σχολική Ψυχολογία και στην Ειδική Αγωγή – Δημοσιογράφος Ε.Σ.Ε.Τ. - HELLAS PRESS AFENCY
Το σπουδαιότερο για να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά για το σεισμό , υπάρχει ένα κίνητρο . Το κίνητρο ωθεί το παιδί στη μάθηση και στην εκπαίδευση . Το πιο σπουδαίο κίνητρο είναι μέσα από το παιχνίδι . Τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου , όπου είναι η βάση για την ρίζα της όποιας μάθησης , μιλώντας τους και εκπαιδεύοντας τα παιδιά για να με το να εξοικειωθεί με το σεισμό, χωρίς να τα τρομοκρατήσουμε και χωρίς να τα φοβίσουμε , έτσι το πιο βασικό κίνητρο είναι το παιχνίδι .
Μια απλή ομιλία , χωρίς την προβολή εικόνων κάνει τα παιδιά να βαρεθούνε , συνεπώς όταν η ομιλία εμπεριέχει εικόνες από τους ομιλητές , θα κινήσει το άμεσο ενδιαφέρον για να έχει την προσοχή του σε μας το παιδί και σε όσα θα του πούμε.
Μια απλή ομιλία είναι βέβαιο πως θα μας κάνει βαρετούς και όπως και όταν δεν θα συμμετέχουν διαδραστικά με παρεμβάσεις τους κατά την ώρα της ομιλίας τους.
Μετά από αυτή την απαραίτητη εισαγωγή μου , ας έρθουμε στο κυρίως θέμα :
''Πως μιλάμε στα παιδιά για το σεισμό''.........
Πρώτιστα πρέπει να βοηθήσουμε τα παιδιά να καταλάβουν τι είναι ο σεισμός . Μια καλή άσκηση είναι να τους δείξουμε πως θα κουνηθούν όταν γίνει ο σεισμός . Το γέλιο τους θα λάβει θέση και αρχίζει η εκπαίδευση ως παιχνίδι. Έτσι θα καλύψουμε το μεγαλύτερο και σημαντικότερο κομμάτι για το σεισμό , βοηθώντας τα να καταλάβουν τι γίνεται σε ένα σεισμό και έπειτα να προβούμε μετά πως αντιμετωπίζεται ένας σεισμός. Υπάρχουν παιδιά που ήδη έχουν αντιμετωπίσει μια ή και δύο ή και παραπάνω σεισμικές δονήσεις, σε αυτά τα παιδιά θα δώσουμε μια παραπάνω σημασία αν τρομοκρατήθηκαν από το σεισμό ώστε να δουλέψουμε μαζί τους και να τα βοηθήσουμε να μας μιλήσουν για την εμπειρία τους και να καλλιεργήσουμε μέσα τους ένα αίσθημα ασφάλειας για όποιον επερχόμενο σεισμό .
Πρέπει να δημιουργήσουμε , πριν την ομιλία μας και τις ασκήσεις που θα ακολουθήσουν ως εκπαίδευση (.π.χ να μπουν κάτω από τα θρανία ή τραπέζια , ή να βγουν ήρεμα από την αίθουσα ή το σπίτι τους ή όποιο άλλο κτήριο βρίσκονται εν ώρα σεισμού και λοιπές οδηγίες ) , ένα θετικό κλίμα , ασφάλειας και εμπιστοσύνης .
Η δική μας ψυχραιμία στην ομιλία μας θα περάσει το μήνυμα στα παιδιά πως πρέπει να είναι ψύχραιμα την ώρα του σεισμού.
Παιδιά που δεν δείχνουν ενδιαφέρον για την ομιλία δεν τα πιέζουμε να συμμετέχουν , γιατί θα έχουμε το αντίθετο αποτέλεσμα, να τα στρεσάρουμε και πρέπει να διακρίνουμε πως την συγκεκριμένη στιγμή δεν είναι έτοιμα να ακούσουν για το σεισμό.
Το κυριότερο είναι να προσαρμόσουμε το λεξιλόγιο μας στο δικό τους για να γίνουμε προσιτοί στα παιδιά.
Δεν τους κρύβουμε τι είναι φυσικό φαινόμενο του σεισμού και τους εξηγούμε πως είναι μια αιφνίδια κίνηση της επιφάνειας της γης, όπου γίνεται αισθητή σε μας μιας και πρόκειται από την κίνηση του εδάφους. Δημιουργείται συνήθως μέσα στο γήινο φλοιό και προκαλείται από ένα σπάσιμο πετρωμάτων. Χρησιμοποιούμε λέξεις και έννοιες που τα παιδιά μπορούν να καταλάβουν.
Το καλύτερο είναι να τους δώσουμε να καταλάβουν πως υπάρχουν αρμόδιες Υπηρεσίες που θα μπορούν να επικοινωνήσουν και να λάβουν οδηγίες αν είναι μόνα τους στο σπίτι , όπως το 199 της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας , το 100 το τηλέφωνο της αστυνομίας και το 112 το τηλέφωνο έκτακτης , να τους περάσουμε το μήνυμα πως πάντα θα είναι κάποιος εκεί να τα βοηθήσει κι αυτό δημιουργεί στον ψυχισμό τους ασφάλεια και σιγουριά.
Δείχνουμε μέσα από το παιχνίδι στα παιδιά ασκήσεις ετοιμότητας και καλό θα ήταν να επαναλαμβάνονται οι ασκήσεις ετοιμότητας ώστε να γίνεται μηχανικά πλέον, αν συμβεί σεισμός.
Εμείς οι ειδικοί Σχολικοί Ψυχολόγοι και η κοινότητα του σχολείου , μετά από ένα σεισμό πρέπει να έχουν ένα οργανωμένο σχέδιο Διαχείρισης της κρίσης και να βοηθήσουν τα παιδιά ώστε να κάνει το κύκλο της η κρίση αυτή, ώστε τα παιδιά να επιστρέψουν στο σχολείο και οι φυσιολογικοί ρυθμοί να επανέλθουν.
Μετά την ομιλία μας ή και κατά , αφήνουμε τα παιδιά να εκφράσουν τα συναισθήματα τους και να μας κάνουν ερωτήσεις που γεννήθηκαν από την ομιλία μας.
Αν δεν θέλουν να εκφράσουν την αγωνία , το φόβο και σκέψεις που τα πανικοβάλλουν δεν τα πιέζουμε .
Ας δούμε μαζί τι λέμε λοιπόν στα παιδιά για το σεισμό :
Αυτά είναι η δομή για να μιλήσουμε στα παιδιά του Δημοτικού για το σεισμό . Τα παιδιά μας θα ξέρουν λοιπόν με τη συνεχή εκπαίδευση να χειριστούν ένα σεισμό, μέσα από την γνώση !
Συνεχίζοντας το άρθρο μου , το λογικό είναι η σχολική κοινότητα να έρθει και σε συνεργασία με τους γονείς να είναι παρόντες στην ομιλία για το σεισμό και να υπάρξει μια συνεργασία '' Σχολείου – Γονέων – Παιδιών.
Το πιο κρίσιμο σημείο είναι μετά από μιας μεγάλης δόνησης σεισμού η ήρεμη και ψύχραιμη εκκένωση του κτιρίου .
Οι οδηγίες αυτοπροστασίας είναι όπως ανάφερα το όπλο μας ενάντια στο σεισμό μα πάντα μέσα από το κίνητρο του παιχνιδιού.
Κλείνοντας εδώ το Ά Μέρος του Επιστημονικού μου άρθρου , θα πως πως τρία στοιχεία είναι τα βασικότερα για ένα σεισμό .
Η προετοιμασία
Η στιγμή του σεισμού με ήδη γνωστές ασκήσεις άμυνας
Η λήξη του σεισμού .
Πρέπει λοιπόν η Σχολική Κοινότητα να έχει οργανωμένο πρόγραμμα Διαχείρισης Κρίσεων , μέρος ασφαλές μετά την εκτόνωση του σεισμού για τυχών μεγαλύτερων μετασεισμών , ώστε να είναι ασφαλή τα παιδιά.
Οι πιο βασικοί κανόνες είναι :
«Μένω στον χώρο που βρίσκομαι, Σκύβω, Καλύπτομαι, Κρατιέμαι». Πιο συγκεκριμένα εάν δεν υπάρχει γερό, ξύλινο τραπέζι ή γραφείο για να καλυφθούν στον χώρο που βρίσκονται (π.χ. εάν βρίσκονται στον χώρο της «παρεούλας»), ζητά από τα παιδιά να γονατίσουν -όσο το δυνατόν μακριά από επικινδυνότητες- και να καλύψουν το κεφάλι και τον αυχένα με τα χέρια τους. Οι ίδιοι προφυλάσσονται με τον ίδιο τρόπο.
Στο Β' Μέρος θα γράψω για τους τρόπους Άμυνας ( ασκήσεων κατά την ώρα τους σεισμού πιο αναλυτικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου