ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ,
του ΝΙΚΟΥ ΜΠΑΤΣΙΚΑΝΗ
στη Δημοσιογράφο Παναγιώτα Βασιλοπούλου
Π.Β.: Ο συγγραφέας Νίκος Μπατσικανής γνωρίζει άριστα την Ελληνική Γλώσσα. Το δοκίμιο του ''Τη Γλώσσα μού έδωσαν Ελληνική'' από τις Εκδόσεις Βεργίνα, έχει τεκμηριωμένες απόψεις, αλλά και είναι ευκολοδιάβαστο από τον απλό αναγνώστη.
Αγαπητέ κύριε Νίκο Μπατσικανή, σας ευχαριστώ για τη χαρά της συνέντευξης, διότι εκτιμώ το πόνημά σας και θέλω να ενημερωθεί το αναγνωστικό κοινό για την ύπαρξή του.
ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Παναγιώτα Βασιλοπούλου:
Πώς ξεκίνησε η συγγραφή του σημαντικού Δοκιμίου σας για την Ελληνική Γλώσσα;;
 |
| ΤΟ ΟΜΟΤΙΤΛΟ ΒΙΒΛΙΟ |
ΑΠΑΝΤΗΣΗ 1 : Νίκος Μπατσικανής :
Ως συγγραφέας συναντούσα σημεία, στα οποία υπήρχε «θέμα», μετά τις επεμβάσεις που έγιναν στην Ελληνική, με συγκεκριμένους Νόμους, μέσα στη Βουλή, στα 1976 και 1982. Έτσι, εντοπίζοντας τα προβληματικά σημεία, υπέβαλα τις απόψεις μου στην Ακαδημία Αθηνών κι έγραψα τη μελέτη μου. Επιπλέον των σημείων αυτών, όμως, πιστεύω πως, με τις αλλαγές που έγιναν, η Γλώσσα μας αποδυναμώθηκε, όπως λένε και κορυφαίοι της ελληνικής διανόησης (Χρήστος Γιανναράς κ.ά.), διότι αφαιρέθηκαν στοιχεία της.
 |
Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΤΣΙΚΑΝΗΣ
ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ |
ΕΡΩΤΗΣΗ 2 : Π.Β :
Γιατί, κατά τη γνώμη σας, υποτιμούν και υποβαθμίζουν την Ελληνική Γλώσσα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ 2 : Ν.Μ:
Θέλω να πιστεύω από άγνοια κι ευκολία και όχι βάσει σχεδίου.
ΕΡΩΤΗΣΗ 3:Π.Β :
Γιατί στα σχολεία δεν διδάσκουν με σωστόν τρόπο τα Αρχαία Ελληνικά; Τι συμφέροντα κρύβονται σε αυτό, ενώ η αρχαία Ελληνική αποτελεί όπλο για τις μαθησιακές δυσκολίες;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ 3: Ν.Μ :
Θεωρώ πως δεν υπάρχουν συμφέροντα –τρις αλίμονο αν υπήρχαν- αλλά ότι δεν έχουν αντιληφθεί τη σημασία των Αρχαίων Ελληνικών, αλλά και ότι αγνοούν το πώς αυτά πρέπει να διδάσκονται. Για παράδειγμα, διδάσκοντας την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, θα πρέπει πρώτα να διδάσκεται ο μύθος και μετά να γίνεται ανάλυση τμημάτων του αλλά και Γραμματική – Συντακτική μελέτη του. Μαθαίνοντας κάποιος τον μύθο των Λαβδακιδών, γίνεται γνώστης της Ιστορίας και κοινωνός των μηνυμάτων και του μεγαλείου που αυτός εμπεριέχει. Έτσι, ο αναγνώστης τοποθετείται μέσα στον τόπο στον χρόνο, στις συνθήκες και στα τότε γεγονότα, κι άρα θα θελήσει να μάθει περισσότερα και με καλύτερον τρόπο.
 |
| ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΒΡΑΔΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΤΟ ΄΄ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΗΘΟΠΟΙΟΥ |
ΕΡΩΤΗΣΗ 4: Π.Β:
Ποιο είναι το κόστος της χρήσης των ''Greeklish'' και πόσο κακό κάνει σε όσους τα χρησιμοποιούν ;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ 4.Ν.Μ.
Η χρήση τους επιδεινώνει το πρόβλημα μάθησης σωστών Ελληνικών, διότι έτσι δεν είναι απαραίτητη η γνώση ορθογραφίας και σύνταξης, αλλά και «υιοθετείται» μια άλλη Γλώσσα, διαφορετική από τα Ελληνικά.
ΕΡΩΤΗΣΗ 5: Π.Β :
Μιλάμε για ένα βιβλίο χρήσιμο σε όλους, που έχει τεκμηριωμένες απόψεις και όντως είναι ύμνος στην Ελληνική, την αρχαιότερη (σε χρήση) και μεγαλύτερη (σε έκταση) Γλώσσα του Κόσμου κι εργαλείο γνώσης – μάθησης. Χωρίς όλα αυτά, όλοι μας οδηγούμαστε σε «λανθασμένη» εκφορά των Ελληνικών και ιδιαιτέρως δημοσιογράφοι, εκφωνητές, πολιτικοί, παρουσιαστές, ιδίως στα ΜΜΕ. Και το σοβαρότερο είναι πως μεταδίδουμε τα λάθη μας στους Έλληνες πολίτες.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ 5: Ν.Μ:
Για τον λόγο αυτόν θεωρώ πως τα «προβληματικά» σημεία πρέπει να αποκατασταθούν με διόρθωση των Νόμων που προανέφερα, κι όχι ο καθένας να προτείνει τις δικές του «λύσεις», διότι έτσι επέρχεται σύγχυση.
 |
ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ
ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΑΝΝΑ ΦΟΝΣΟΥ ,
ΤΗΝ ΒΡΑΔΙΑ ΤΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ |
ΕΡΩΤΗΣΗ 6 : Π.Β :
Ποιο πλάνο θα ήταν πιο αποτελεσματικό, ώστε να μάθουμε και να διδαχθούμε τη σωστή Ελληνική Γλώσσα και να διορθωθούν τα κακώς κείμενα από τα σχολεία μέχρι κι εμάς τους ενήλικες; Τι θα μας προτείνατε ; Εγώ θα πρότεινα τη μελέτη -που είναι όντως άξιο μελέτης- του βιβλίου σας ''Τη Γλώσσα μού έδωσαν Ελληνική''. Έως και τη διανομή του από το Υπουργείο Παιδείας, ώστε να φτάσει στα χέρια όλων, με δική του πρωτοβουλία και κόστος, διότι είναι πολύτιμο το περιεχόμενό του.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ 6 :Ν.Μ :
Κατά τη γνώμη μου πρέπει να απαγορευτεί -με νόμο- η οποιαδήποτε επέμβαση στη Γλώσσα μας και να οριστεί η Ακαδημία Αθηνών ως μόνη αρμόδια να εκφέρει άποψη για το θέμα. Είναι γνωστό πως κάποιοι «ειδικοί» (καθηγητές πανεπιστημίου και γλωσσολόγοι) έκαναν την επεξεργασία των αλλαγών που έγιναν, μόνο που οι συγκεκριμένοι και πολλοί άλλοι ακόμα δεν γνώριζαν ή δεν φαντάστηκαν τις συνέπειες αυτών που πρότειναν και στη συνέχεια ψηφίστηκαν. Σχετικώς με τα «προβληματικά σημεία» αυτά πρέπει να αποκατασταθούν και αυτό είναι εφικτό, με ένα και μόνο άρθρο σε σχετικό νόμο. Όσον αφορά το βιβλίο μου, ας το λάβει σοβαρά υπόψη του το Υπουργείο, όχι για να διδάσκεται στα σχολεία, αλλά για να δουν οι υπεύθυνοι τι πρέπει να γίνει στο μέλλον. Κρίνω πως δεν είναι σωστό να υπάρχουν πολλά επιστημονικά εγχειρίδια για το ίδιο θέμα, με διαφορετικές απόψεις, αλλά ένα και σωστό. Τα Μαθηματικά, η Χημεία, η Γραμματική πρέπει να έχουν μία άποψη: 1 + 1 = 2. Δύο μέρη Οξυγόνο + 1Υδρογόνο = νερό. Έτσι, το τελικό ΄ν΄, στον γραπτό Λόγο, είναι απαραίτητο πάντοτε στα ακόλουθα: Στην Αιτιατική του άρθρου: ΄ο΄ - ΄τον’, π.χ. ΄τον δρόμο΄, ανεξαρτήτως με ποιο γράμμα αρχίζει η επόμενη λέξη, κι ασχέτως αν λέμε (προφέρουμε) ΄το δρόμο΄. Στην Αιτιατική του αριθμητικού και αορίστου: ΄ένας΄ - ΄έναν΄», π.χ. ΄έναν βασανιστή, ανεξαρτήτως με ποιο γράμμα αρχίζει η επόμενη λέξη, κι ασχέτως αν λέμε ΄ένα βασανιστή΄. Στο Αρνητικό μόριο: ΄δεν΄, π.χ. ΄δεν φοβάμαι’΄, ανεξαρτήτως με ποιο γράμμα αρχίζει η επόμενη λέξη, κι ασχέτως αν λέμε (προφέρουμε) ΄δε φοβάμαι΄. Στις καταλήξεις όλων των αρσενικών επιθέτων: ΄μικρόν, μεγάλον, καλόν, κακόν΄ ανεξαρτήτως από τι γράμμα αρχίζει η επόμενη λέξη, π.χ. ΄καλόν καιρό, μικρόν βιοπαλαιστή΄, ανεξαρτήτως με ποιο γράμμα αρχίζει η επόμενη λέξη, κι ασχέτως αν λέμε (προφέρουμε) ‘καλό καιρό΄. Αποκατάσταση του ΄μη΄ όπως ήταν πριν τις αλλαγές, π.χ. ΄μη εισενέγκεις ημάς΄. Καθιέρωση τόνου στα άρθρα ΄τού, τής, τού’ όταν υπάρχει περίπτωση αυτά να θεωρηθούν παθητικά της προηγούμενης λέξης: π.χ. ΄ο γιος τής Καίτης΄, και όχι να διαβάζουμε ΄ο γιος της, πριν το μάτι κι ο εγκέφαλος «δουν» τη λέξη ΄Καίτη΄, που μπορεί να βρίσκεται στην επόμενη γραμμή ή και σελίδα, οπότε δεν προλαβαίνουμε να σκεφτούμε ούτε «φανταζόμαστε» το πώς πρέπει να τονίσουμε.
 |
ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΜΟΥ , ΟΛΟΣ Ο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ |
ΕΡΩΤΗΣΗ 7: Π.Β :
Αγαπημένε φίλε μου και συγγραφέα μας, ήταν πολύ ουσιαστική η συνέντευξη, σε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, και πρόβλημα εθνικό -χωρίς να είμαστε εθνικιστές- μένοντας σε βασικές και αιτιολογημένες απαντήσεις, που ο αναγνώστης θα προβληματιστεί σοβαρά για όλα αυτά που του κρύβουν σε σχέση με την αξία της γλώσσας μας. Κλείνοντας εδώ τη συνέντευξή μας, αν και πολλά ακόμα είχα να ρωτήσω, εν τέλει, έχει μεγάλο κόστος η έλλειψη χρήσης σωστής Ελληνικής και των Αρχαίων, και γιατί;
Αγαπητή μου κυρία Παναγιώτα Βασιλοπούλου, εγώ σάς ευχαριστώ, για τα καλά σας λόγια αλλά και για την ευκαιρία που μου δώσατε να τοποθετηθώ σε ό,τι αφορά τη Γλώσσα μας. Συμφωνώ πως το θέμα των Ελληνικών είναι εθνικό και δεν έχει σημασία αν κάποιος είναι Δεξιός, Κεντρώος ή Αριστερός, για να έχει σωστή άποψη για το θέμα αυτό. Βεβαίως, η Γλώσσα είναι ζωντανός οργανισμός και, συνεπώς, εξελίσσεται, μα Γλώσσα δεν είναι μόνο αυτή που μιλάμε, ούτε και πρέπει να γράφουμε με τη φωνητική εκφορά της. Για παράδειγμα, οι Γάλλοι λένε Ρενώ, αλλά γράφουν Renault (Ρενάουλτ) δίχως να ακούγονται ορισμένα γράμματα, οι Άγγλοι έχουν το γράμμα ΄w΄ (Ντάμπλουγιου) μα ποτέ δεν προφέρεται έτσι αλλά, αντιθέτως, προφέρεται ως ΄γ΄(weather) όπως και το ΄y΄, που είναι άλλο γράμμα. Ας αναλογιστούμε γιατί; Μα είναι ολοφάνερο. Για τον ίδιο λόγο που κι εμείς λέμε αγκάθι ή άγγελος, αλλά, ενώ δεν υπάρχει γραμμένο, ακούγεται κι ένα ΄ν΄ (α-ν-γκάθι, ά-ν-γγελος). Με τη Γλώσσα θα γραφτεί ένα επιστημονικό σύγγραμμα, ένα βιβλίο Φυσικής, για παράδειγμα, κι αντιλαμβανόμαστε όλοι πόσο ακρίβεια πρέπει να έχουν τα γραφόμενα σε αυτό, συνεπώς και με πόσο σωστή Γλώσσα οφείλει να το έχει συγγράψει ο δημιουργός του. Δείτε άλλο παράδειγμα: η λέξη ΄ώσπου΄ προέρχεται από τις λέξεις ΄ως΄ και ΄που΄μα η ένωσή τους δεν επέφερε κάποια παρενέργεια, αλλά ενώ, σε ορισμένα χωριά, λένε και ‘σαμάρ’ το ΄σαμάρι’, δε σημαίνει πως θα καθιερώσουμε την πρώτη λέξη ως επίσημη, αν και τη προφέρουμε. Άλλο παράδειγμα: Το ΄σού το είπα΄ το λέμε ΄στο είπα΄, αλλά χρειάζεται να γράφεται σ’το είπα, με απόστροφο, κι όχι σκέτο, όπως ΄στο χωράφι΄. Άλλο το ένα κι άλλο το άλλο. Ίδιος ο λόγος που γράφουμε ΄καλός – καλώς’, το ένα με Όμικρον και το άλλο με Ωμέγα, παρότι ακούγονται το ίδιο. Όλα αυτά σημαίνουν πως όσοι εισηγούνται αλλαγές ή νομοθετούν ή διδάσκουν πρέπει να είναι γνώστες σε βάθος και λεπτομερώς της Γλώσσας μας, μα και ξένων Γλωσσών, καθώς και πρακτικές που εφαρμόζονται σε άλλες χώρες.
 |
ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΜΟΥ , ΤΟ ΠΟΝΗΜΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΜΑΣ ,
ΚΥΡΙΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΠΑΤΣΙΚΑΝΗ |
ΕΡΩΤΗΣΗ 8 : Π.Β :
Κλείνοντας, είναι κάτι ακόμα που θα θέλατε να πείτε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ 8:Ν.Μ:
Να επισημάνω πως η Γλώσσα μας -μητέρα και τροφοδότης κι άλλων ευρωπαϊκών Γλωσσών- αλλά κι εκφραστής του υψηλότερου Πολιτισμού της Οικουμένης -αφού μόνο ο ελληνικός είχε ως επίκεντρο τον άνθρωπο- είναι εθνικός μας πλούτος, όπως και τα αρχαία συγγράμματα, τα οποία είναι γραμμένα με αυτή, καθώς πλούτη μας είναι η Ιστορία μας κι ο Πολιτισμός που γέννησε αυτός ο τόπος. Πλούτη μεγάλης αξίας είναι και ο ήλιος, το ελληνικό φως, η παράδοση, τα νησιά μας και πολλά ακόμη. Θα ευχόμουν όλα αυτά να εκτιμηθούν δεόντως και να υπάρξει καλύτερη διαχείρισή τους, να αποκατασταθούν τα προβληματικά σημεία της Γλώσσας μας, κάτι που είναι εφικτό, αλλά και να διδάσκονται τα Αρχαία Ελληνικά με σωστό τρόπο και περισσότερες ώρες.
ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ :
ΤΟ ΝΕΟ, 13o ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ
ΨΗΦΙΔΕΣ
Κριτικά δοκίμια θεάτρου
Νίκος Μπατσικανής
Βεργίνα, 2015, 80 σελ. Τιμή € 10,00
Κριτικές θεατρικών παραστάσεων, οι οποίες δημοσιεύτηκαν στο "Αθηνόραμα", στο περιοδικό "Κελαινώ" του Λογοτεχνικού Ομίλου "Ζαλώνη - 'ξάστερον" και στο Διαδίκτυο, την περίοδο 2010 - 2015.
ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ:
"Απόψε αυτοσχεδιάζουμε" Luigi Pirandello
Πρόλογος Μάνου Χατζιδάκι, 1962
Η παράσταση δεν είναι φώτα, δεν είναι σκηνικό·
είναι οι άνθρωποι: εσείς κι εγώ.
Είναι οι γυναίκες που μας ρωτούν
είν' τα παιδιά που μας κοιτούν.
Έτσι που εσείς -καθώς κι εγώ-
αφήνουμε την ώρα να πηγαίνει μόνη της.
Η παράσταση δεν είναι φώτα, δεν είναι σκηνικό·
είναι οι άνθρωποι: εσείς κι εγώ
είναι η αδιακρισία σας στη μοναξιά μας
είναι η αναπνοή σας στη σιωπή μας
τέλος, είναι η αγάπη σας για μας...
ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ: ΤΟ ΑΕΝΑΟ ΔΡΑΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΛΑΡΟ-ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ
Σαράντα (1976) και τριάντα τέσσερα (1982) χρόνια, αντιστοίχως, πέρασαν από τις επεμβάσεις που έγιναν στη Γλώσσα μας -την αρχαιότερη (σε χρήση) και μεγαλύτερη (σε έκταση) Γλώσσα του Κόσμου- αποδυναμώνοντάς την και δημιουργώντας ορισμένα προβλήματα. Οι ανακοινώσεις της ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ και μεμονωμένων ατόμων, τα οποία είναι γνώστες του θέματος, υπαρκτές και τεκμηριωμένες, μα τα προβλήματα παραμένουν, αν και η λύση τους είναι εύκολη κι εφικτή. Πώς να ελπίζουμε, λοιπόν, ότι θα αντιμετωπίσουμε τα υπόλοιπα, στη χώρα μας, όταν οι πολιτικοί μας -και όχι μόνο- ουδόλως ασχολούνται με το τεράστιας σημασίας αυτό θέμα, ενώ πολλοί το αγνοούν παντελώς;
Τα προβλήματα που προέκυψαν μετά τις αλλαγές 1976 και 1982 -πέραν της αποδυνάμωσης της Γλώσσας μας- είναι:
1. Αδυναμία ανάγνωσης ορισμένων φράσεων, ακόμα και από τον πλέον μορφωμένο.
2. Σύγχυση όσον αφορά τα γένη αρσενικό - ουδέτερο.
3. Αδυναμία νοήματος κάποιων φράσεων.
Όσοι, δε, ισχυρίζονται πως το πρόβλημα έπαψε να υφίσταται μετά από σχετική ανακοίνωση - οδηγία του ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ, πλανώνται, διότι ο εν λόγω φορέας είναι συμβουλευτικού χαρακτήρα και δεν έχει τη δυνατότητα να αλλάξει τους νόμους, αλλά και ούτε είναι εφικτό να παρακολουθούν όλοι οι Έλληνες τις ανακοινώσεις του μα ούτε και είναι υποχρεωμένοι.
Μετά Τιμής, να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ, για την τόσο επιμορφωτική συνέντευξή μας, γεμάτη διδαχές για τους αναγνώστες μας.
Παναγιώτα Βασιλοπούλου : Δημοσιογράφος
ΣΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΧΑΛΚΙΔΑΣ .........
