«ΣΠΑΣΤΕ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟΥ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥ»
ΤΑ ΚΥΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟΥ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥ
Ο διαστροφικός , συναισθηματικός εκβιασμός , είναι ότι λειτουργεί από τους θύτες , προς το θύμα , με υποχθόνιο και άψογα καμουφλαρισμένο τρόπο. Στόχος των θυτών είναι η ψυχολογική εξάντληση του θύματος , δια μέσο υπονοούμενων που λέγονται χωρίς την παρουσία άλλων ατόμων , νεύματα ειρωνικά , λογοκρισία , υποτίμηση της προσωπικότητας του, ηθική κακοποίηση χωρίς ίχνος βίας.
Όταν το θύμα προσπαθήσει να σπάσει τα δεσμά , σπάζοντας τη σιωπή , οι τρίτοι που θα αναφωνήσουν , στους θύτες πως « Αυτό είναι απαράδεχτο» τότε οι θύτες θα πουν πως πρόκειται για ψυχοπάθεια του θύματος και θα αποδώσουν τα όσα λέει σε μια ψυχική διαταραχή.
Το αθώο θύμα , ζει χωρίς την παρουσία αγάπης , με στόχο μια δομημένη, στρατηγική ώστε να εξουθενωθεί ψυχολογικά και να γίνει υποχείριο τους. Τις περισσότερες φορές ο θύτης ,είναι ένα αυταρχικό άτομο , με χαμηλή αυτοεκτίμηση ,που επιθυμεί τυφλή υποταγή από το θύμα του , ώστε να του ασκεί ανενόχλητος τη σκληρή μεταχείριση προς αυτό.
Σε γενικές γραμμές , του φορτώνουν ετικέτες , όπως , ότι είναι κακός χαρακτήρας , αχάριστος άνθρωπος , πως είναι ψυχοπαθής , πως είναι στη σφαίρα της φαντασίας του τα όσα περιγράφει , πως είναι σε ψυχολογική σύγχυση , και πως υποφέρουν από τα προβλήματα που αναίτια τους δημιουργεί. Εκφράζουν ότι συνεχώς θυμώνει , ότι φέρετε νοσηρά και πως αναίτια δημιουργεί συγκρούσεις , διοχετεύοντας του εκείνου , όλο το φταίξιμο , με σκοπό την κοινωνική απομόνωση , ώστε να δρουν πάνω του ανενόχλητα με συναισθηματική βία.
Όλες αυτές οι συμπεριφορές οδηγούν στο συναισθηματικό εκβιασμό , όπου το αποτέλεσμα που επιθυμεί ο θύτης , είναι να ασκεί μια συντριπτική εξουσία , βουβή και έμμεση και να παγιδέψει συναισθηματικά το θύμα του.
ΤΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ΤΟ ΘΥΜΑ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ ΕΚΒΙΑΣΜΟ;
Τα σημάδια του συναισθηματικού εκβιασμού , είναι αφανή ,και έμμεσα. Η λεκτική βία, η συναισθηματική απόρριψη , η κοινωνική απομόνωση , ο φόβος , τα επίπεδα υψηλού άγχους για να μην δυσαρεστήσει τον θύτη, ( με τις πιο κύριες ενδείξεις , τις πιο συνήθης , ταχυκαρδία , κόπωση , διαταραχές ύπνου, αίσθημα ανημποριάς , σωματοποιημένοι πόνοι , τρόμος για την επόμενη έμμεση επίθεση , παραίτηση και υποταγή λόγο φόβου , ενοχές και έλλειψη αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης. Βιώνει τη θλίψη , τύψεις ,και καταλήγει συναισθηματικά ακρωτηριασμένο) .
Ο ψυχισμός του παραβιάζετε σε τέτοιο βαθμό , που αδυνατεί να κατανοήσει , τι του συμβαίνει και γιατί του συμβαίνει .
Στον κοινωνικό περίγυρο , τίποτα δεν είναι εμφανή , σε περίπτωση μόνο σωματικής βίας, ως συνέπεια, όταν το θύμα θα αντιδράσει έντονα στην προσπάθεια του να δώσει τέλος στον συναισθηματικό εκβιασμό , για να απαλλαγεί οριστικά από αυτόν .
Στη μάχη του , να αποκτήσει ξανά την συναισθηματική του ταυτότητα , να πει « Έως εδώ» , να παλέψει για να βάλει όρια , να βγει από την υποδούλωση , τότε αντιμετωπίζει μίσος , γελοιοποίηση , οργή , ταπείνωση , εξευτελισμό , για να σιωπάσει και να κυριευθεί από πανικό, για να μην κατορθώσει να βγει από τον φαύλο κύκλο του συναισθηματικού εκβιασμού , και να μην βρει κίνητρα να ξεφύγει από τον θύτη ( ώστε να μην χάσει το θύμα του ) .
Ο ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΘΥΤΗ
Σε σχέση με τον θύτη , έχουμε να κάνουμε με ένα άτομο νευρωτικό το οποίο συχνά και σταθερά ζει σε αλλεπάλληλες εσωτερικές συγκρούσεις. Ο θύτης , από τη στιγμή που θα ορίσει το θύμα του ή θα το επιλέξει , αναπτύσσει μηχανισμούς και στρατηγικές , μη ανιχνεύσιμους , λόγο της διαστροφής του , και από κει και μετά θα ζει για να εξουσιάζει με οποιοδήποτε τρόπο το θύμα του .
Πρόκειται για άτομα σαδιστικά, που μόνο μέσα από την εξουσία νιώθουν να υπάρχουν , διαφορετικά θα αισθάνονται οδύνη , πόνο , λύπη και κατάθλιψη. Δεν μπορούν να αναλάβουν τις ευθύνες τους , δεν δύνανται να χτίσουν σχέσεις με υγιή επικοινωνία και σταθερότητα και στην ουσία είναι οι ίδιοι εξαρτημένοι από το θύμα τους και όχι το αντίστροφο. Ζηλεύουν την ζωή των άλλων , την επιτυχία τους που τα φέρνει αντιμέτωπους με το δικό τους αίσθημα αποτυχίας , κι έτσι νιώθουν θρίαμβο μόνο όταν εξοντώνουν συναισθηματικά το θύμα τους.
Αισθάνονται καταξίωση όταν απολαύσουν την οδύνη που θα προκαλέσουν , και έχουν λόγο ύπαρξης κατακρίνοντας και κρίνοντας αρνητικά τους πάντες και τα πάντα. Η κινητήριος δύναμη που διαθέτουν είναι η ζήλια.
Το θύμα τους , έχει όλα όσα θα ποθούσαν αρρωστημένα να έχουν και δεν τα έχουν και μόνο καταστρέφοντας το νιώθουν ευτυχισμένοι με τον εαυτό τους, άσχετα που αύτη η ανυπόστατη ευτυχία δεν θα κρατήσει για πολύ , και μάχονται να μην χάσουν την προνομιακή θέση της εξουσίας τους.
Αδυνατούν να αγαπήσουν , το μίσος κυριεύει , και στερούνται την χαρά να αποκτήσουν με τους άλλους σχέσεις εμπιστοσύνης , αγάπης και σεβασμού.
Νιώθουν ένα μεγάλο εσωτερικό κενό , όπου αν το αντιμετώπιζαν θα εναρμονίζονταν με μια εσωτερική απλότητα και θα έπαυαν να νιώθουν ανεπαρκείς και δυστυχισμένοι.
Η διαφορά του διεστραμμένου , με τον μη διεστραμμένο , είναι ότι ο πρώτος αρνείται να αντιμετωπίσει το εσωτερικό κενό του και να κάνει. κάτι αποτελεσματικό ώστε να επανέλθει η εσωτερική απλότητα στη ζωή του, ενώ το δεύτερο άτομο , μπορεί να έρθει αντιμέτωπο με τα εσωτερικά του ζητήματα και να τα λύσει.
Ο διεστραμμένος δεν διαθέτει ίχνος άλγους και ενδιαφέρον για τον πόνο του άλλου , βιώνει την αυτοπροβολή μόνο με μια παγιωμένη μνησικακία και ζήλια. Η δύναμη των διεστραμμένων ατόμων είναι η αναισθησία. Μια σχέση , ουσιαστική και αληθινή , είναι επικίνδυνος εχθρός γιατί τους οδηγεί συνεχώς στην επαλήθευση πως νιώθουν κενοί, χωρίς χαρίσματα κι αξία.
Η συναισθηματική απόσταση τους βοηθά να μην κάνουν σχέσεις δεσμού και αυτό τους δίνει το ελαφρυντικό να έχουν λόγο οι επιθέσεις , η σκληρή συμπεριφορά τους , κι έτσι καταλήγουν το ακαταλόγιστο να το θεωρούν λογικό .
ΠΩΣ ΣΩΖΕΤΑΙ ΤΟ ΘΥΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ ΕΚΒΙΑΣΜΟ
Το θύμα συνήθως έχει δυο επιλογές .
Η πρώτη είναι να υποταγεί στο θύτη και να οδηγηθεί μέχρι και στην αυτοκαταστροφή .
Η δεύτερη είναι να αγωνιστεί να ξεφύγει από το συναισθηματικό εκβιασμό, να επαναστατήσει και να σωθεί.
Η δεύτερη λύση , ενώ είναι μια διαδικασία λύτρωσης , είναι για το θύμα αρκετά επώδυνη διαδικασία. Βλέπει καθαρά τις επιπτώσεις της συναισθηματικής βίας στη ζωή του , στο συναισθηματικό του κόσμο, νιώθει πελαγωμένο , πληγωμένο , βιώνει το συγκινησιακό σοκ , δηλαδή πόνο και αγωνία.
Η πορεία για να λυτρωθεί είναι μια δύσκολη διαδικασία , αλλά κατορθωτή . Δύσκολη φαίνεται γιατί είναι ήδη εξουθενωμένο συναισθηματικά και έχουν μειωθεί οι συναισθηματικές του αντιστάσεις. Όταν τα αναγνωρίσει αυτά τα συναισθήματα ως παραγωγικά , αρχίζει να κατανοεί , πως εφόσον τα αναγνώρισε , μπορεί πια και να τα λύσει. Λέει «ναι» στις δυνατότητες του και αρχίζει το θύμα να απορεί με το ψυχικό του σθένος.
Παύει πλέον να έχει τυφλή εμπιστοσύνη στο θύτη του και ανακαλύπτει , πως δεχόταν τα πάντα εξ αιτίας του φόβου που εκείνος του προκαλούσε. Ανακαλύπτει την τραγική πραγματικότητα , που δεν πίστευε πως υπάρχει, ότι δηλαδή , η ζωή του « κι όμως , ναι κι όμως» πλέον αρχίζει να βελτιώνεται και να καταρρίπτει όλες τις ετικέτες που ο θύτης του καταλόγιζε.
Μακροπρόθεσμα ο φόβος αντικαθιστάτε με το συναίσθημα της αυτοπεποίθησης , η αγωνία με την σιγουριά των ικανοτήτων του , η κακή αυτοεικόνα φεύγει και η εμπιστοσύνη στον εαυτό του επιστρέφει , οι αρνητικές ετικέτες αναγνωρίζονται ως αρνητικές σκέψεις που δύναται να αντικατασταθούν με θετικές.
Σύμμαχος στον αγώνα της λύτρωσης , μπορεί να είναι ένας ψυχολόγος , ένας ψυχίατρος , που θα εφαρμόσουν μια ψυχοθεραπεία , μια σωστή επιλογή θεραπευτικής μεθόδου, πολλές φορές ίσως χρειαστεί και μια νομική οδό και κατεύθυνση .
Η λύτρωση φέρνει τον αυτοπροσδιορισμό και επαναφέρει τους υγιής προσδιορισμούς της πραγματικότητας και των γεγονότων . Η καλυμμένη συναισθηματική βία , πίσω από συναισθηματικούς εκβιασμούς ξεσκεπάζεται και επιτέλους έρχεται «ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ» .
ΑΡΘΡΟ : ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ :ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ - ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΣ – ΡΕΠΟΡΤΕΡ –ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΕΡ –
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου