Στις Πανελλήνιες Εξετάσεις θέματα από το βιβλίο «Τραπεζούντα: Το διαμάντι της Ανατολής»του Θεόδωρου Δεύτου
΄΄Η ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΑΝΑΠΝΕΕΙ ΑΚΟΜΑ΄΄
΄΄Η ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΑΝΑΠΝΕΕΙ ΑΚΟΜΑ΄΄
Ο συγγραφέας Θεόδωρος Δεύτος , του βιβλίου '΄΄ Τραπεζούντα Το Διαμάντι Της Ανατολής ΄΄, ένας ήδη καταξιωμένος Έλληνας συγγραφέας , για τη συγγραφική του διαδρομή , με χαρά ενημερώθηκε , πως απόσπασμα από το βιβλίο του τέθηκαν ως θέματα στις εξετάσεις του 2016.
Στις Πανελλήνιες Εξετάσεις θέματα από το βιβλίο «Τραπεζούντα: Το διαμάντι της Ανατολής»του Θεόδωρου Δεύτου
Ένα βιβλίο μόλις έξη μηνών κυκλοφορίας , ιστορικό και λογοτεχνικό , που αναφέρεται στην Σφαγή Των Ποντίων .
Με ένα κείμενο τουτέστιν , από το τελευταίο βιβλίο του Θ. Δεύτου "Τραπεζούντα - Το διαμάντι της Ανατολής", οι μαθητές εξετάστηκαν σαν παράλληλο κείμενο μαζί με εκείνο του Γ. Ιωάννου, στα θέματα των Πανελληνίων εξετάσεων οι μαθητές της Γ΄ τάξης του Ημερήσιου και της Δ΄ τάξης του Εσπερινού Γενικού Λυκείου στο μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας θεωρητικής κατεύθυνσης.
Συγκεκριμένα τους ζητήθηκε να εντοπίσουν και να σχολιάσουν δύο ομοιότητες και τρεις διαφορές ως προς το περιεχόμενο.
Ο συγγραφέας αναφέρει σε σχόλια του για την διάκριση του :
ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
ΔΙΑΚΡΙΣΗ: Η Τραπεζούντα είχε την τύχη, να επιλεγούν από τα σπλάχνα της αποσπάσματα, τα οποία τέθηκαν σαν θέματα στις Πανελλήνιες εξετάσεις 2016, στο μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας! Ποια άλλη μεγαλύτερη απόδειξη χρειάζεται που να πιστοποιεί την αξία του συγκεκριμένου βιβλίου, το οποίο βρίσκεται ήδη στην 10η έκδοση σε μόλις 6 μήνες κυκλοφορίας; Θεωρώ λοιπόν ότι θα πρέπει να είναι η πρώτη καλοκαιρινή σας επιλογή!!! Καλή ανάγνωση φίλοι μου!
Ήταν κάτι σπουδαίο και ανέλπιστο για ένα τόσο φρέσκο βιβλίο. Παρόλα αυτά φαίνεται ότι συγκίνησε τον Ακαδημαϊκό που έβαλε το συγκεκριμένο θέμα.
''ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ''
το ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ στις ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ
ΑΠΟ το ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ - ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΑΡΑΘΕΤΕΙ το ΚΕΙΜΕΝΟ
Πολλοί φίλοι μου ζητούν να ανεβάσω το κείμενο από την Τραπεζούντα, που έπεσε στις φετινές Πανελλήνιες εξετάσεις. Ιδού λοιπόν!!! Απολαύστε το!!!
Το πρώτο φως της αυγής που μας ξύπνησε, μας δημιούργησε την πρώτη έκπληξη. Μπροστά μας απλώνονταν ένας μεγάλος κόλπος, αλλά δεν γνωρίζαμε που βρισκόμασταν, αφού η απόσταση ήταν πολύ μεγάλη, ενώ ακόμη και τα σπίτια φαίνονταν σαν μικρές κουκκίδες. Όσο πλησιάζαμε όλα γίνονταν ευκρινέστερα, αλλά και πάλι συμπέρασμα δεν μπορούσαμε να βγάλουμε για το που βρισκόμασταν.. Μέχρι την στιγμή που κάποιος απ' αυτούς που είχαν ανέβει ψηλά στο κατάρτι, φώναξε: '' Ο Λευκός Πύργος αδέλφια! Είμαστε στην Θεσσαλονίκη!'' Ένα πανηγύρι έγινε πάνω στο κατάστρωμα, όπου συγκεντρώθηκαν όλοι οι επιβάτες. Όλοι ήθελαν να θαυμάσουν την νύφη του Θερμαϊκού, που έστεκε εκεί αγέρωχη, ήρεμη, αρχόντισσα, καθώς την έλουζε ο πρωινός ανοιξιάτικος ήλιος. Η Θεσσαλονίκη έστεκε εκεί απέναντι, υπερήφανη για την ιστορία της, αλλά το κυριότερο με μια ανοικτή αγκαλιά για όλους. Γνώριζε από προσφυγιά η ίδια, γνώριζε από τέτοιους πόνους, γνώριζε τι σήμαινε ξεριζωμός! Ήταν έτοιμη να μας υποδεχτεί, όπως είχε υποδεχθεί πριν από εμάς χιλιάδες συμπατριώτες μας. Είχε παράδοση η πόλη σε τέτοιες καταστάσεις, είχε βαθιά φιλική σχέση με την ανθρωπιά, την ευαισθησία και οι άνθρωποι της ήταν ζεστοί, φιλικοί, φιλότιμοι, καταδεκτικοί, εργάτες του καθημερινού μόχθου οι περισσότεροι. Καταλάβαιναν καλύτερα από τον καθένα τι σήμαινε προσφυγιά, τι σήμαινε να ξεριζωθείς από τον τόπο σου, από το σπίτι σου, από τις δουλειές σου! Το καταλάβαιναν, γι'αυτό και στήριζαν όπως μπορούσαν τους ανθρώπους που έρχονταν από τόσο μακριά, με τόσες ελλείψεις και κυρίως με ένα πολύ μεγάλο ψυχολογικό πρόβλημα. Γιατί, για τον κάθε πρόσφυγα, το πρόβλημα δεν ήταν μόνο ότι ξεριζώθηκε από τον τόπο του, ότι άφησε πίσω του περιουσίες, νεκρούς, δουλειές. Το βασικό μας πρόβλημα, Μαξίμ, ήταν η ανασφάλεια και η ψυχολογική πίεση που αυτή μας προκαλούσε. Δεν ξέραμε τι μας ξημέρωνε, δεν ξέραμε, δεν ξέραμε σε τι συνθήκες θα ζούσαμε, δεν ξέραμε το Ελληνικό κράτος που πολεμούσε τόσα χρόνια, τι δυνατότητες έχει να μας συμπαρασταθεί. Είχαμε όμως την ελπίδα! Όλες αυτές οι σκέψεις ήρθαν σιγά-σιγά να φωλιάσουν στο μυαλό μου, καθώς ο πρώτος ενθουσιασμός που αισθανθήκαμε όλοι αντικρίζοντας την Θεσσαλονίκη, είχε πλέον εξανεμισθεί.
Το πλοίο κάποια στιγμή σχεδόν μηδένισε ταχύτητα και ο γνωστός ήχος της άγκυρας ακούστηκε ξανά: '' Αγκυροδέσαμε Ελλάδα αδέλφια!''
Το πλοίο κάποια στιγμή σχεδόν μηδένισε ταχύτητα και ο γνωστός ήχος της άγκυρας ακούστηκε ξανά: '' Αγκυροδέσαμε Ελλάδα αδέλφια!''
ΑΡΘΡΟ : ΒΑΣΙΛΟΠΟΎΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου